Wednesday, February 14, 2007

parmenides vs heraclitus

mimesis sui generis--mimesis sui genesis

republic'i buldum ne güzelmiş hatırladım.

"but first of all we should supervise the storytellers." you'd better.

ayrıca anladım ki bütün derdim animus'umla. clown da tiran da erkek. niye böyle?

kostüm bulundu bugün. pek benzemiyor ama güzel. ben çiçekli olsun istiyorum.

oyuna gelen herkese çıkışta bir tutam saçımı kesip vereceğim.

herşey tekdir ve vardır ve o kadar. nedeni de şu: şimdi olmamak olamaz, çünkü o zaman o olmayan şeyi düşünmemiz de mümkün olmazdı. olmamak diye birşey yok o zaman. (bu ilk inconsistency.) çokluk da düşünülemez, çünkü çokluk ne? a, b, c, d, koloupou koloupou, falan filan. o zaman a b değil b c değil diyor oluyoruz ne olmadıkları hakkında laf ediyoruz. bu olamaz. olamaz. çok da yok. herşey tek. (burada onu kaybettik.)

oysa ki öteki diyor ki: uyuduğumuz zaman olmayana dokunur onla sohbet ederiz, uyanıksaksa sadece o uyuyan adama bakarız. (uyu daha iyi demeye getiriyor.)

ben bu ikinci adamı daha bir sevdim.