şimdi bir otobüsteyim iniyorum birileri biniyor inatla hatırlıyorum ki şemsiyemi unutmuşum acilen bulunmalı yerden siyah ıslak bir şemsiye buluyorlar alıyorum ama bir yandan da aklımda benimki bordo ve çiçekliydi diye neyse muvaffakiyet hissiyle bilmediğim bir yere yol sormak amacıyla ilerlerken çantamda hem bordo şemsiyemi buluyorum (hay allah boşuna insanları rahatsız ettim) hem de annemin yeni lacivert şemsiyesinin kılıfını neyse diyorum yol sorduğum adam bence aslında türk neyse anlatıyor gece de oluvermiş ama ben bulacağım orayı kararlıyım buluyorum da galiba bir tür fuaye çok aydınlık işte orada karşılaşıyoruz...
şemsiye çok bariz, freud utansın. da bu devamlı yoklayan otobüs teması nedir?
