l'alma prende fuego

ben oturayım

sen anlat

sır sırta verelim

unutalım

kim demiş

sen hep bana bak

ben sana pek bakmayayım

öyle göz ucuyla ancak

doksan dokuz gece beklemiş

sonra gerçekten gitmiş

dönmeden arkama

ben tramvay olayım

sen kal

ben zil çalayım

sen kulak kabart

kapıları açık kalmış

karanlık bodrumlara